توضیحات
یکی از عجیب‌ترین نکات در مورد فدرر این است که حریفانش با اینکه معمولاَ از او شکست می‌خورند اما همچنان دوستش دارند و همیشه برایش احترام قائل‌اند. از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ او موفق شد ۱۳ بار از سوی اتحادیه‌ی بازیکنان حرفه‌ای تنیس به‌عنوان جوانمردترین و بااخلاق‌ترین بازیکن سال انتخاب شود و جایزه‌ی اشتفان ادبرگ را ببرد. دراین بین تنها در سال ۲۰۱۰ این عنوان به نادال رسید. در تمام این سال‌ها به‌پاس نقش غیرقابل انکارش در بهتر شدن جو حاکم بر مسابقات تنیس آقایان و تأثیر ماندگار فعالیت‌هایش به این افتخار رسید. برخلاف شماره یک‌های قبلی مثل پیت سمپراس که همیشه مراقب اقتدارگرایی خود بودند و برای این منظور از رقبا فاصله می‌گرفتند، فدرر با حریفان فارغ از اینکه جوان یا باتجربه، قوی یا ضعیف هستند، ارتباط صمیمی ایجاد می‌کند. به‌رغم اینکه به او لقب پادشاه تنیس می‌دهند اما همچنان از جنس جامعه است و خود را تافته‌ی جدا بافته نمی‌داند. در رختکن و محوطه‌ی بازیکنان یکی از آنهایی است که می‌توان بدون ترس به سراغشان رفت و با آنها از درِ شوخی وارد شد. او با صاف و ساده بودن کمک کرده که محیط مسابقات تنیس حرفه‌ای گرم‌تر و دلپذیرتر شود. فدرر جایی گفته است: من همیشه معتقد بوده‌ام که با نسل جدید بازیکنان بهتر است مهربان باشیم به‌جای اینکه در آنها این حس را به وجود بیاوریم که وارد جهنم شده‌اند
بخشی از متن کتاب
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.