توضیحات
اما چرا من خود مخرب‌ترین مسیر را انتخاب میکنم؟
مشکلی که در توصیف این خاموش شدن منطق دارم، این است که زمان‌هایی هم کار درخشان و تماشایی در زمین انجام می‌دهم علتش همین خاموش شدن است و البته که نمی‌خواهم این کارها و گل‌های تماشایی را از دست بدهم. گل‌هایی زده‌ام که بعدا کلی تلاش کردم که بفهمم دقیقا چطوری آنها را به ثمر رسانده‌ام. متاسفانه یا خوشبختانه، چیزی در سبک بازی‌ام هست که ناخودآگاه است. من می‌خواهم تنش و فشار را رها کنم اما نمی‌خواهم فی‌البداهگی را در بازی‌ام از دست بدهم، چه برسد به شدت سبک بازی‌ام. بعد از ماجرای ایوانوویچ، لیورپول یک روانشناس ورزشی فرستاد تا من را در بارسلونا ملاقات کند. ما حدود دو ساعت درباره این که آن لحظه چه در ذهنم می‌گذشت و چه احساسی داشتم با هم صحبت کردیم. او خدماتش را پیشنهاد داد و گفت که اگر بخواهم می‌توانم دوباره ملاقاتش کنم اما قبول نکردم. یکی از دلایل نگرانی‌ام از این بابت بود که این روش‌های درمانی من را درون زمین بیش از حد از لحاظ ذهنی آرام می‌کرد. اگر دفعه بعد توپ از کنارم بگذرد، به جای تعقیب کردنش، اجازه می‌دهم از من عبور کند. من بازیکنی هستم که خودش را به آب و آتش می‌زند تا جلوی یک پرتاب اوت دقیقه نود را بگیرد. شکل بازی من به این صورت است. نمی‌خواستم آن خصیصه را از دست بدهم.بخشی از متن کتاب رد شدن از خط قرمز از لوئیس سوارز
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.